ÇOCUK EĞİTİMİ

 

SİZİN DERDİNİZ BAŞKA

• Ben sizi gayet iyi anlıyorum…
- Derslerine mi çalışmıyor, ödevlerini mi yapmıyor,
- Odası mı dağınık,
- Elini-yüzünü mü yıkamıyor,
- Yemek mi yemiyor,
- Zamanında mı yatmıyor…
• Çok dertti sanki, sizin için…

- Zira, bu durumu ömür boyu sürdüren kaç çocuk var Allah aşkına…...
• Gelin, şunun adını “güzelce” bir koyalım,
* “Bacak” kadar çocuğa olan:
- Öfkenizin, kızgınlığınızın,
- Bağırıp çağırmanızın,
- Şiddet uygulamanızın,
- Zoraki “adam” etmeye çalışmanızın…“tek” nedeni var:
• “Sözünüzün” geçmemesi…
- Sizin “adam” yerine koyulmamanız, kaale alınmamanız…
- “Ben anne değil miyim”,
- “Ben iskele babası mıyım”,
- “Nasıl olur da sözüm dinlenmez…” in derdindesiniz aslında…
• Seslendiğinizde, “anında” yanınızda bitmedi mi,
- Bundan büyük “saygısızlık” mı olur…
- Yaşanan bu “değersizlik”, yenilir-yutulur değil,sizin açınızdan.
• ÇÜNKÜ SİZ:
- Heyecanla “oyuna dalmanın” ne olduğunu yaşamamışsınız ki…
- Gözlerinizden yaşlar gelene kadar “hiç gülmemişsiniz” ki,
- Ruhunuz hiç “coşmamış” ki,
- “Tık nefes” kalana kadar topun peşinde koşmamışsınız ki,
- Arkadaşınızın anlattığı komik olaya takılıp, ağzınız açık onu dinlememişsiniz ki,
- Öğretmeninizin okulda anlattığı hikayenin etkisini,
ruhunuzda uzun süre yaşatamamışsınız ki,
- O hikayenin kahramanı siz olamamışsınız ki…
• Çünkü çocukluğunuz:
- Kural düşkünü,
- Baskı budalası,
- Şiddet ustası,
- Hırs küpü, otorite şaşkını,
- Emirlerine uyulmamasını “kişilik kaybı”, “saygısızlık” olarak kabul eden,
büyüklerin yanında geçti de ondan böylesin.
• İşten eve geldiğinde;
- Evin dağınıklına,
- Sofranın eksikliğine,
- Çocukların gürültüsüne…
tahammül edemeyen, asabileşen, kükreyen,
eşine ve çocuklarına demediğini bırakmayan,
- Keyfine düşkün… bir babanın yanında büyüdünüz de ondan böylesiniz.
• Çünkü siz:
- “Eş”e saygının, “sofrayla” ölçüldüğü,
- Babaya saygının “sessizlik” demek olduğu,
bir kültürün ürünüsünüz.
• Çünkü siz:
- “Biz babamızdan bunu gördük, bunu biliriz”,
- “ Ben annemden böyle şey ne duydum, ne gördüm,
- “Benim elim, on yaşımda ekmek tutardı,
baksana hocam bu çocuk, kaşığı ağzına götüremiyor”,
- “Ben, yedi yaşımdayken, elde çamaşır çitilerdim,
şu on beş yaşındaki kıza bak hocam,
çamaşır makinesindeki çamaşırları çıkaramıyor”… un derdindesiniz biraz da…
• Bir tür “kıskançlık” sizinki…yanlış mıyım…

 

YAŞAR KURU